1 กรกฎาคม 2560 (วันที่เจอกัน)
โคตรรู้สึกดีกับน้องมากเลยวะ เอาจริงๆนะ พี่ชอบน้องมาได้สักพักแล้วแหละ แต่พอไปเจอน้องวันนั้นที่ตลาดนัดเลียบด่วน พี่ตกหลุมรักน้องตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เลยวะ มันเป็นอะไรที่โคตรรู้สึกดี นั่งมองตาน้อง ตอนน้องยิ้มนี่โคตรละลาย พี่หลงรักรอยยิ้มของน้องตั้งแต่วันนั้นเลยนะ เพราะเป็นยิ้มที่ทำให้พี่ยิ้มตาม อยากเห็นน้องยิ้มให้พี่อีก น้องเป็นรอยยิ้มของพี่ไปแล้วนะตอนนี้ แล้วตอนที่น้องถามพี่ว่าพี่มีแฟนไหม เลิกกับแฟนนานยัง ล้ะบอกพี่ว่า พี่ต้องเป็นฝ่ายจีบก่อน คือในใจตอนนั้นนะ อยากอยากพูดออกไปมากว่า พี่จีบน้องได้ไหมหล่ะ นี่ไม่ได้เล่นนะ จริงจัง! พอกินเสดพี่ก็ไม่คิดนะว่าจะไปต่อกับน้องอะ คิดว่าคงกลับไปนอนหอเพื่อนพี่เกษตกร แต่ก็ยังไม่อยากกลับ อยากไปนั่งชิว แล้วไปต่อร้านเหล้าแถวหอน้องกัน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยนะตอนนั้น และยังรู้สึกมันถึงทุกวันนี้เลยวะ พี่แถบจะบ้า มโนไปไกลมาก มโนว่าจะไปเที่ยวกาญกับน้อง แล้วค่อยบอกความในใจ เพราะพี่เคยบอกน้องว่า อยากไปเที่ยวกาญแล้วชวนน้องด้วย น้องบอกว่าถ้าไปกับเพื่อนพี่ด้วยน้องเขิน จะไปกับพี่2คน ยิ่งทำให้พี่มโนหนักไปอีก คืออธิบายยังไงก็ไม่หมดกับความรู้สึกดีที่พี่มีให้น้องนะ นี่คือตอนนี้พี่รักน้องเข้าแล้วจริงๆใช่มั้ย ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร โคตรคิดถึงมากทั้งๆที่ไม่ได้คุยกันเลยเนี่ยนะ พี่รักน้องเพราะตอนได้เจอนี่แหละ พี่ถึงรู้ว่าพี่รักน้องแล้วนำความรู้สึกนี้มาเพ้อคิดถึงทุกวัน #เราจะได้เจอกันอีกไหม? เจอกันในฐานะที่พัฒนาแล้วได้มั้ย? มันจะเป็นไปได้มั้ย? หรือพี่ต้องแอบรักน้องแบบที่น้องไม่รู้? ไปตลอด? ความสัมพันธ์รุ่นน้องรุ่นพี่จะพัฒนาได้หรือป่าว? ณ ตอนนี้ยังไม่กล้าจีบเลย กลัวเสียพี่เสียน้อง กลัวพลาด กลัวบอกไปแล้วมันจะผิด หรือว่าจะอยู่กับความรู้สึกนี้ไปเรื่อยๆกับใจที่ไม่มีใครดูแลต่อไป? ทั้งที่ในใจพี่นั้นมีน้องอยู่เต็มเปี่ยมแล้ว แค่บอกไปไม่ได้ว่า ..........รักน้อง
******นี่เป็นกระทู้แรกของเค้า ผิดถูกยังไงขออภัยด้วยนะคะ #####เจ้าของกระทู้ป๊อดดดมาก ควรทำยังไงดีคะ ใครว่างแวะมาตอบให้หน่อยนะคะ
เราเป็นทอม แอบชอบรุ่นน้อง ฃึ่งน้องเขาก็ไม่มีวี่แววชอบทอม ควรบอกว่าชอบไปไหม???
โคตรรู้สึกดีกับน้องมากเลยวะ เอาจริงๆนะ พี่ชอบน้องมาได้สักพักแล้วแหละ แต่พอไปเจอน้องวันนั้นที่ตลาดนัดเลียบด่วน พี่ตกหลุมรักน้องตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เลยวะ มันเป็นอะไรที่โคตรรู้สึกดี นั่งมองตาน้อง ตอนน้องยิ้มนี่โคตรละลาย พี่หลงรักรอยยิ้มของน้องตั้งแต่วันนั้นเลยนะ เพราะเป็นยิ้มที่ทำให้พี่ยิ้มตาม อยากเห็นน้องยิ้มให้พี่อีก น้องเป็นรอยยิ้มของพี่ไปแล้วนะตอนนี้ แล้วตอนที่น้องถามพี่ว่าพี่มีแฟนไหม เลิกกับแฟนนานยัง ล้ะบอกพี่ว่า พี่ต้องเป็นฝ่ายจีบก่อน คือในใจตอนนั้นนะ อยากอยากพูดออกไปมากว่า พี่จีบน้องได้ไหมหล่ะ นี่ไม่ได้เล่นนะ จริงจัง! พอกินเสดพี่ก็ไม่คิดนะว่าจะไปต่อกับน้องอะ คิดว่าคงกลับไปนอนหอเพื่อนพี่เกษตกร แต่ก็ยังไม่อยากกลับ อยากไปนั่งชิว แล้วไปต่อร้านเหล้าแถวหอน้องกัน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยนะตอนนั้น และยังรู้สึกมันถึงทุกวันนี้เลยวะ พี่แถบจะบ้า มโนไปไกลมาก มโนว่าจะไปเที่ยวกาญกับน้อง แล้วค่อยบอกความในใจ เพราะพี่เคยบอกน้องว่า อยากไปเที่ยวกาญแล้วชวนน้องด้วย น้องบอกว่าถ้าไปกับเพื่อนพี่ด้วยน้องเขิน จะไปกับพี่2คน ยิ่งทำให้พี่มโนหนักไปอีก คืออธิบายยังไงก็ไม่หมดกับความรู้สึกดีที่พี่มีให้น้องนะ นี่คือตอนนี้พี่รักน้องเข้าแล้วจริงๆใช่มั้ย ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร โคตรคิดถึงมากทั้งๆที่ไม่ได้คุยกันเลยเนี่ยนะ พี่รักน้องเพราะตอนได้เจอนี่แหละ พี่ถึงรู้ว่าพี่รักน้องแล้วนำความรู้สึกนี้มาเพ้อคิดถึงทุกวัน #เราจะได้เจอกันอีกไหม? เจอกันในฐานะที่พัฒนาแล้วได้มั้ย? มันจะเป็นไปได้มั้ย? หรือพี่ต้องแอบรักน้องแบบที่น้องไม่รู้? ไปตลอด? ความสัมพันธ์รุ่นน้องรุ่นพี่จะพัฒนาได้หรือป่าว? ณ ตอนนี้ยังไม่กล้าจีบเลย กลัวเสียพี่เสียน้อง กลัวพลาด กลัวบอกไปแล้วมันจะผิด หรือว่าจะอยู่กับความรู้สึกนี้ไปเรื่อยๆกับใจที่ไม่มีใครดูแลต่อไป? ทั้งที่ในใจพี่นั้นมีน้องอยู่เต็มเปี่ยมแล้ว แค่บอกไปไม่ได้ว่า ..........รักน้อง
******นี่เป็นกระทู้แรกของเค้า ผิดถูกยังไงขออภัยด้วยนะคะ #####เจ้าของกระทู้ป๊อดดดมาก ควรทำยังไงดีคะ ใครว่างแวะมาตอบให้หน่อยนะคะ